Prostaatkanker

Symptomen

Het probleem met opsporing van prostaatkanker is dat er in een vroeg stadium vaak geen symptomen zijn. Daarom worden zoveel gevallen pas ontdekt als de kanker zich buiten de prostaat heeft verspreid.
Als er symptomen zijn kunnen die één of meer uit volgende lijst omvatten. Heel vaak zullen deze symptomen enkel op een goedaardige prostaatvergroting wijzen. Maar dat blijkt pas na verder, meestal eenvoudig, onderzoek.

Pijn onderaan in het bekken
Dringend moeten plassen
Moeilijk starten met plassen
Pijn tijdens het plassen
Zwakke urinestraal en nadruppelen
Onderbroken urinestraal
Het gevoel niet "leeggeplast"te hebben
Vaak 's nachts moeten plassen
Bloed in de urine
Pijn bij orgasme
Veralgemeende pijn in de lage rug, heupen of liezen
Geen eetlust / gewichtsverlies
Aanhoudende botpijn

Risicofactoren

De belangrijkste risicofactoren voor prostaatkanker zijn:

Leeftijd
Hoe ouder u wordt, des te groter de kans op prostaatkanker.
Familiale geschiedenis
Als een dichte verwant, zoals vader of broer, prostaatkanker heeft, dan ligt ook uw risico boven het gemiddelde van uw leeftijdsgenoten.
Voeding
Veel vetrijke voeding vergroot het risico op prostaatkanker. Misschien verhoogt dat het testosteron, wat op zijn beurt de groei van de prostaatcellen stimuleert.

Wanneer moet u naar de dokter?

Als u plasproblemen heeft. Of als u langer dan twee maanden moeite heeft om een erectie te krijgen of vol te houden (erectiele dysfunctie). Dit hoeven geen aanwijzingen voor prostaatkanker te zijn, maar het kàn.
Boven de 50 is een jaarlijkse prostaat check up bij uw huisarts een goed idee. Als u risicofactoren heeft, mag dat al vanaf 40.

De drie noodzakelijke onderzoeken zijn: echografie, nuchter bloedonderzoek en onderzoek met de vinger (zie "Prostaat").

Verwikkelingen

Uitzaaiingen naar nabij gelegen organen en beenderen.
Pijn bij verspreiding naar de beenderen. Hiertegen worden pijnstillers of bestraling gegeven.
Urineïncontinentie of last om de urine op te houden. Dit kan zowel door de ziekte als door de behandeling ontstaan. Hiertegen worden bekkenspieroefeningen aangeleerd, medicijnen of een katheter gegeven. Soms wordt er een chirurgisch herstel aangeraden, als de klacht meer dan een jaar blijft bestaan.
Erectiele dysfunctie kan ook door de ziekte zowel als door de behandeling ontstaan.
Depressie is vaak het gevolg van de diagnose. Psychotherapie, antidepressiva of een combinatie van beide kunnen helpen.

Behandeling